dnia 16 października 2021
Przygotowanie do bierzmowania Grupa III - Klasa VIII godz. 11.00.
L.dz. 1386/2012
INSTRUKCJA
w sprawie przygotowania do przyjęcia sakramentu bierzmowania
w diecezji świdnickiej
1. Sakrament Bierzmowania jest niepowtarzalnym wydarzeniem w życiu człowieka wierzącego. Obok chrztu i Eucharystii należy do tzw. sakramentów wtajemniczenia chrześcijańskiego (inicjacji). Jest to sakrament, w którym Duch Święty umacnia człowieka udzielając mu siedmiorakich darów mających pomóc człowiekowi w mężnym wyznawaniu swojej wiary i postępowaniu według jej zasad. Bierzmowanie jest zatem owocnym spotkaniem z Chrystusem, który umacnia człowieka w ważnym momencie życia, jakim jest jego wszechstronne dojrzewanie i wkraczanie w dorosłość.
2. Z uwagi na fakt, że ma on miejsce tylko jeden raz w życiu, Kościół pozwala na jego przyjęcie osobie, która należycie się do niego przygotowała. Duszpasterz zaświadcza biskupowi, że kandydaci są właściwie przygotowani do przyjęcia tego sakramentu. Sakrament bierzmowania, a więc z jednej strony zakłada już określony stopień dojrzałości kandydata, a z drugiej umacnia człowieka w jego nieustannym dojrzewaniu w wierze.
3. O ile sakrament chrztu świętego jest wyrazem wiary rodziców dziecka, a także ich powinnością wynikającą m.in. z sakramentu małżeństwa i dokonuje się bez świadomego udziału człowieka, to bierzmowanie domaga się już przemyślanej decyzji osoby, która pragnie do niego przystąpić. Sakrament ten nosi także nazwę „sakramentu umocnienia” (łacińskie confirmatio). Winien być on przyjmowany w dojrzałym wieku, kiedy człowiek zdaje już sobie sprawę z wagi podejmowanych zobowiązań. Dlatego na początku przygotowania do bierzmowania kandydaci wyrażają wolę jego przyjęcia i rozpoczęcia przygotowania. Wyrażanie woli przyjęcia sakramentu powinno mieć miejsce wobec księdza proboszcza parafii zamieszkania.
4. Zgodnie z zaleceniem Komisji Episkopatu Polski ds. Wychowania Katolickiego i ustaleniami podjętymi w naszej diecezji do sakramentu bierzmowania przystępują uczniowie ostatniej klasy VI i starsi.
5. Wtajemniczenie w życie sakramentalne Kościoła z istoty swojej związane jest z parafią. Odbywa się więc jakby dwutorowo: przede wszystkim w parafii zamieszkania kandydata, która jest naturalnym środowiskiem życia religijnego, jak i w szkole, w której odbywa się katecheza. Jakkolwiek program katechezy szkolnej i parafialnej dopełniają się, to jednak zawierają określone akcenty, niezależne od siebie treści, których nie wyczerpuje ani jedynie przygotowanie szkolne ani parafialne. Katecheza szkolna i przygotowanie w parafii wzajemnie się uzupełniają. A zatem przygotowanie do bierzmowania odbywa się przede wszystkim w parafii, a także w szkole.
6. Właściwym i najstosowniejszym miejscem przygotowania do przyjęcia sakramentu dojrzałości jest zatem parafia miejsca zamieszkania kandydata. Przygotowanie to należy rozpocząć najpóźniej w święto św. Stanisława Kostki. Na ręce księdza proboszcza kandydaci – w łączności z rodzicami, lub opiekunami – kierują prośbę i wyrażają gotowość rzetelnego włączenia się w realizację programu przygotowania do bierzmowania.
7. Jeżeli poważne racje duszpasterskie za tym przemawiają, ksiądz proboszcz parafii zamieszkania kandydata może mu udzielić zgody na przyjęcie bierzmowania w innej parafii, jednakże pod warunkiem, że kandydat będzie uczestniczył w całym przygotowaniu w swojej parafii.
8. Przygotowanie do bierzmowania trwa trzy lata. W tym okresie kandydat stara się prowadzić życie chrześcijańskie. W okresie nauki szkolnej podstawową jego powinnością jest udział w katechezie szkolnej prowadzonej przez katechetę, który na bieżąco informuje księdza proboszcza o postępach kandydata w tej dziedzinie i ostatecznie wydaje swoją opinię o kandydacie do bierzmowania.
9. O dopuszczeniu do sakramentu bierzmowania decyduje proboszcz parafii zamieszkania ucznia. Powinien on jednak zawsze uwzględniać opinię katechetów na temat udziału w katechezie szkolnej i przygotowania w parafii. Udział w całości przygotowania potwierdza indeks kandydata.
10. Trzyletnie przygotowanie do bierzmowania powinno się rozpocząć w święto św. Stanisława Kostki – patrona młodzieży. Formacja chrześcijańska w tym okresie ma na celu nie tylko opanowanie pewnego zakresu wiedzy religijnej, ale przede wszystkim wypracowanie wyrazistej postawy wiary i aktywnego uczestnictwa w życiu Kościoła. Nie może się ono zatem ograniczać do kilku spotkań porządkowych czy samej tylko katechezy w szkole. Przez pierwsze dwa lata spotkania powinny odbywać się przynajmniej raz w miesiącu. W ostatnim roku przygotowanie to powinno być bardziej intensywne, a spotkania powinny odbywać się przynajmniej raz w tygodniu.
11. Okres przygotowań realizowany w parafii ma być również okazją do odnowienia i umocnienia łączności ze wspólnotą parafialną. Należy więc efektywnie wykorzystać ten czas przygotowań, kładąc szczególny nacisk na sferę życia sakramentalnego, uczestnictwo w działaniach charytatywnych wspólnoty, otwieranie się na potrzeby drugiego człowieka, umiejętność posługiwania się Pismem świętym i właściwego odczytywania słowa Bożego w nim zawartego, aktywne i świadome uczestnictwo w liturgii. Tak sformułowanych celów nie sposób zrealizować w krótkim czasie, dlatego też przygotowanie kandydatów do bierzmowania powinno trwać przez cały czas edukacji gimnazjalnej, a zajęcia mają głównie charakter formacyjny. Ich celem jest pogłębienie zrozumienia sakramentu chrztu i doprowadzenie do decyzji przyjęcia konsekwencji religijnych z niego wynikających.
12. W tym okresie w parafii kandydaci przykładnie uczestniczą w życiu religijnym wspólnoty, które wyraża się przede wszystkim w niedzielnej i świątecznej Eucharystii, regularnym przystępowaniu do sakramentu pokuty i pojednania, udziale w nabożeństwach wynikających z rytmu wyznaczonego przez rok liturgiczny (nabożeństwa różańcowe w październiku, Msze św. roratnie w Adwencie, Droga Krzyżowa i Gorzkie Żale w Wielkim Poście, a także nabożeństwa majowe i czerwcowe, nabożeństwa słowa Bożego, misje i rekolekcje parafialne). O ile udział w niedzielnych i świątecznych Mszach św. jest zwykłą powinnością i przywilejem każdego chrześcijanina, to częstotliwość udziału w innych praktykach religijnych jest ustalana w parafii zamieszkania kandydata. Czymś oczywistym pozostaje codzienna modlitwa i lektura Pisma świętego.
13. Kandydaci do bierzmowania winni mieć świadomość, że sprawdzianem ich dojrzałości w wierze jest udział w życiu sakramentalnym lokalnej wspólnoty Kościoła, przez co stają się jednocześnie prawdziwymi świadkami Jezusa. Nie chodzi o to, by zmuszać kogokolwiek do uczestnictwa w praktykach religijnych, jednak wydaje się to sprawą tak naturalną, że znaczne zaniedbania w tej dziedzinie uniemożliwiają podjęcie przez Kościół pozytywnej decyzji o udzieleniu kandydatowi sakramentu bierzmowania albo ją w dużym stopniu utrudniają. Katecheza szkolna i parafialna powinna zatem zmierzać do ukazania życiowych wartości owych praktyk, jako przywileju chrześcijanina, a nie jedynie przykrego obowiązku.
14. W naszej diecezji przygotowanie do bierzmowania w parafii odbywa się w oparciu o program „Wypłyń na głębię”, zaś pomocą w tym przygotowaniu jest katechizm dla młodzieży „YOUCAT”.
15. W przygotowaniu do bierzmowania bardzo ważną rolę spełniają rodzice jako ci, którzy przed laty zdecydowali o katolickim wychowaniu potomstwa, jak i o chrzcie swojego dziecka oraz przyrzekli, że przyjmują na siebie obowiązek wychowania go w wierze, co oznacza doprowadzenie do pełni życia chrześcijańskiego, zwłaszcza sakramentalnego. Przede wszystkim na rodzicach, ale także na katechetach oraz wychowawcach spoczywa ważny obowiązek wspierania młodych w kształtowaniu ich osobowości na wzór Chrystusa oraz dążeniu do doskonałości, którą nazywamy świętością.
16. Troska rodziców o religijne wychowanie dziecka nie kończy się zatem na doprowadzeniu go do I Komunii św., ale trwa przynajmniej do bierzmowania, a także później – w dorosłym życiu. Rodzice ze swej natury powinni więc być naturalnymi sprzymierzeńcami proboszcza i katechety w przygotowaniu do bierzmowania. Słowem i przykładem mają ukazywać swoim dzieciom wartość i korzyści płynące z prowadzenia życia prawdziwie chrześcijańskiego. W celu dobrego wypełnienia swojego obowiązku rodzice powinni uczestniczyć w przygotowaniu do bierzmowania, szczególnie poprzez udział w organizowanych dla nich spotkaniach, które mają na celu pomoc w wychowaniu religijnym swoich dzieci w szczególnym okresie ich życia, jakim jest dojrzewanie. Dlatego udział w spot-kaniach formacyjnych i nabożeństwach nie powinien być przez rodziców traktowany jako przymus, ale ma pogłębić i ożywić w nich świadomość bycia Kościołem. Formacja rodziców ma także przypomnieć o ich odpowiedzialności za katolickie wychowanie dzieci, aby na co dzień stawali się dla nich prawdziwymi świadkami życia ewangelią.
17. W Katechizmie Kościoła Katolickiego czytamy, iż „przygotowanie do bierzmowania powinno mieć na celu doprowadzenie chrześcijanina do głębszego zjednoczenia z Chrystusem, do większej zażyłości z Duchem Świętym, Jego działaniem, darami i natchnieniami, aby mógł lepiej podjąć apostolską odpowiedzialność życia chrześcijańskiego. Katecheza przed bierzmowaniem powinna także starać się obudzić zmysł przynależności do Kościoła Jezusa Chrystusa, zarówno do Kościoła powszechnego, jak i wspólnoty parafialnej. Na tej ostatniej spoczywa szczególna odpowiedzialność za przygotowanie kandydatów do bierzmowania” (KKK 1309). Katechizm mocno akcentuje rolę wspólnoty parafialnej w przygotowaniu chrześcijanina do sakramentu bierzmowania. Czyni ją „szczególnie odpowiedzialną za przygotowanie kandydatów do bierzmowania”. Celem tego przygotowania jest „obudzenie zmysłu przynależności do Kościoła Jezusa Chrystusa”, co zasadniczo realizuje się poprzez świadomość przynależności do „wspólnoty parafialnej”.
18. Świadkiem bierzmowania powinna być osoba, która już przyjęła ten sakrament, ponieważ bierze ona pewną odpowiedzialność za bierzmowanego. Zobowiązuje się bowiem pomagać mu w dotrzymywaniu obietnic wynikających z tego sakramentu. Taka osoba winna więc najpierw sama realizować Jezusowy „przepis na życie”, dawać dobre świadectwo życia wiarą. Wtedy może stanąć przy młodym człowieku jako świadek bierzmowania, ponieważ też kiedyś w tym sakramencie świadomie i dobrowolnie wybrała Chrystusa.
BISKUP ŚWIDNICKI
BIERZMOWANIE
"Przez sakrament bierzmowania (ochrzczeni) jeszcze ściślej wiążą się z Kościołem, otrzymują szczególną moc Ducha Świętego i w ten sposób jeszcze mocniej zobowiązani są, jako prawdziwi świadkowie Chrystusa, do szerzenia wiary słowem i uczynkiem oraz do bronienia jej"
/KKK 1285/
Przygotowanie do bierzmowania jest w cyklu trzyletnim od klasy VI i starsi.
Przystępują do niego uczniowie klas ósmych , którzy mieszkają na terenie naszej parafii, niezależnie do jakiego gimnazjum uczęszczają. Dorośli, którzy sakramentu bierzmowania nie przyjęli wcześniej, mogą również do niego przystąpić.
Kandydaci zgłaszają się na początku klasy trzeciej gimnazjum, w miesiącu wrześniu. Otrzymują katechizm bierzmowanego, który pomoże przygotować się do egzaminu ustnego w terminie wyznaczonym przez prowadzącego księdza. Uczniowie, którzy taki egzamin zaliczą w szkole, po przedstawieniu zaświadczenia od katechety, będą zwolnieni z tegoż egzaminu w parafii.
Kandydaci, powinni jak najszybciej od momentu rozpoczęcia przygotowania potwierdzić dokumentem fakt przyjęcia sakramentu chrztu. Świadectwa chrztu winny być dostarczone w terminie 30 dni od czasu pierwszego spotkania w ramach przygotowań.
Kandydat do bierzmowania przygotowuje się przez:
- Systematyczne uczestniczenie w niedzielnej Mszy św.
- Korzystanie z sakramentu pokuty i pojednania - raz w miesiącu / najlepiej przed pierwszym piątkiem miesiąca /,
- Branie czynnego udziału w spotkaniu grupy do bierzmowania , uczestniczenie w Nabożeństwie Różańcowym / październik /, Roratach, Drodze Krzyżowej.
Kandydat do bierzmowania odpowiednio wcześniej obiera sobie imię bierzmowania (musi to być imię osoby świętej). Patronem bierzmowanego powinna być osoba bliska osobowości kandydata, którą chciałby naśladować. Wybór patrona nie powinien być podyktowany wpływem mody czy też opinii otoczenia.
Świadkami bierzmowania powinni być rodzice chrzestni kandydata, a gdy jest to niemożliwe, wówczas inni wierzący (praktykujący) i bierzmowani katolicy, albo sami rodzicie kandydata.
WIADOMOŚCI KATECHIZMOWE-
PRZYGOTOWANIE DO SAKRAMENTU BIERZMOWANI
O OBJAWIENIU BOŻYM
1. W czym zawiera się wszystko, co Bóg objawił?
To, co Pan Bóg objawił zawiera się w Piśmie św. i tradycji.
2. Co to jest Pismo św.?
Pismo św. jest to zbiór ksiąg napisanych pod natchnieniem Ducha Świętego, Który zawiera Słowo Boże skierowane do ludzi.
3. Kto jest autorem Pisma św.?
Pierwszorzędnym autorem Pisma św. jest Duch Święty, a drugorzędnym - ludzie przez Ducha św. natchnieni.
4. Jak dzieli się i z ilu ksiąg składa się Pismo św.?
Pismo św. dzieli się na Stary Testament - 45 ksiąg oraz Nowy Testament - 27 ksiąg, razem 72 księgi
5. Co jest myślą przewodnią Pisma św.?
Przewodnią myślą Pisma św. jest Boży plan zbawienia ludzkości.
6. Które z wszystkich ksiąg Pisma św. są najważniejsze?
Najważniejsze są cztery Ewangelie św., które opisują naukę i życie Pana Jezusa.
7. Jak inaczej nazywamy Ewangelię?
Ewangelię nazywamy też „Dobrą Nowiną”, ponieważ obwieszcza człowiekowi wyzwolenie z grzechu, łaskę i zbawienie, godność dziecka Bożego. Sens życia.
8. Kto napisał cztery Ewangelie święte?
Ewangelie napisali: św. Mateusz, św. Marek, św. Łukasz, św. Jan.
9. Wymień księgi Pisma św. Nowego Testamentu?
- 4 Ewangelie,
- Dzieje Apostolskie św. Łukasza,
- 14 listów św. Pawła,
- 7 listów innych Apostołów
- Apokalipsa, czyli Objawienie św. Jana.
10. Co to jest tradycja?
Tradycja, czyli Podanie Ustne jest to zbiór Objawionych Prawd Bożych, niespisanych przez Apostołów, które Kościół Katolicki przekazuje i do wierzenia podaje.
NAJWAŻNIEJSZE PRAWDY WIARY
11. Jakie znasz krótkie streszczenie najważniejszych prawd wiary?
Wierzę w Boga Ojca, czyli Skład Apostolski, zawierający 12 artykułów a także 6 prawd wiary.
12. Powiedz Skład Apostolski.
Wierzę w Boga Ojca, Wszechmogącego, Stworzyciela nieba i ziemi, - i w Jezusa Chrystusa, Syna Jego Jedynego, Pana naszego, - który się począł z Ducha św. narodził się z Maryi Panny, - umęczon pod Ponckim Piłatem, ukrzyżowan, umarł i pogrzebion; - zstąpił do Piekieł, trzeciego dnia zmartwychwstał, - wstąpił na niebiosa, siedzi po prawicy Boga Ojca wszechmogącego, - stamtąd przyjdzie sądzić żywych i umarłych, - Wierzę w Ducha Świętego, - święty Kościół powszechny, Świętych Obcowanie, - grzechów odpuszczenie, ciała zmartwychwstanie, - żywot wieczny. Amen
13. Powiedz sześć prawd wiary.
- - Jest jeden Bóg
- - Bóg jest sędzią sprawiedliwym, który za dobre wynagradza, a za złe karze
- - Są trzy osoby Boskie: Bóg Ojciec, Syn Boży i Duch Święty
- - Syn Boży stał się człowiekiem i umarł na krzyżu dla naszego zbawienia
- - Dusza ludzka jest nieśmiertelna
- - Łaska Boska jest do zbawienia koniecznie potrzebna
14. Skąd wiemy, że Pan Bóg istnieje?
O istnieniu Pana Boga wiemy:
- z istnienia świata i wielkiego ładu na świecie,
- z przekonania wszystkich ludów,
- z własnego sumienia,
- z Objawienia Bożego.
15. Kto to jest Pan Bóg?
Pan Bóg jest to duch nieskończenie doskonały, Stworzyciel nieba i ziemi. (To Pan, Król, Sędzia, ale także dobry i miłosierny Ojciec)
16. Co to znaczy, że Pan Bóg jest Duchem nieskończenie doskonałym?
Pan Bóg jest Duchem nieskończenie doskonałym tzn., że posiada wszystkie możliwe doskonałości.
17. Co to znaczy, że Pan Bóg jest Duchem?
Pan Bóg jest Duchem, tzn., że jest niewidzialny, nieśmiertelny, nie ma ciała, a ma rozum i wolną wolę.
18. Co to jest Trójca Święta?
Jednego Boga w trzech osobach Boskich (Bóg Ojciec, Syn Boży i Duch Święty) nazywamy Trójcą Przenajświętszą.
19. Dlaczego trzy osoby Boskie są jednym Bogiem?
Trzy osoby Boskie są jednym Bogiem, ponieważ mają tę samą naturę, czyli te same doskonałości.
20. Jakie przymioty posiada Pan Bóg?
Pan Bóg jest:
- wieczny - zawsze był, jest i będzie
- wszechmocny - wszystko może czynić, co chce
- niezmienny - zawsze jest ten sam
- najmędrszy – wszystko, co robi jest mądre i dobre
- święty - złego nie chce, grzechem się brzydzi
- najsprawiedliwszy - za dobre wynagradza i za złe karze
- najmiłosierniejszy - pragnie zbawienia wszystkich ludzi
21. Dlaczego Pana Boga nazywamy Stworzycielem?
Pana Boga nazywamy Stworzycielem, ponieważ On stworzył, czyli uczynił z niczego cały świat.
22. Po co Pan Bóg stworzył cały świat?
- Dla chwały swojej,
- dla dobra i szczęścia stworzeń.
23. Jak nazywamy opiekę Bożą nad światem?
Opiekę Bożą nad światem nazywamy Opatrznością Bożą.
24. Kto to są aniołowie?
Aniołowie są to duchy, które mają rozum i wolną wolę, a nie mają ciała. Pan Bóg stworzył aniołów, aby Mu służyli, oznajmiali Jego wolę ludziom i opiekowali się nimi. Zbuntowanych aniołów nazywamy szatanami.
25. Kto to jest człowiek?
Człowiek jest najdoskonalszym stworzeniem Boga na ziemi. Jest to jedna całość ciała i duszy nieśmiertelnej.
26. Co człowiek ma dzięki duszy?
Człowiek dzięki duszy ma rozum i dlatego myśli, tworzy oraz wolną wolę dzięki, której może wybierać między dobrem a złem.
27. Po co Pan Bóg stworzył człowieka?
Pan Bóg stworzył człowieka, aby Pana Boga znał, czcił kochał i służył mu, a przez to osiągnął szczęście wieczne.
28. Jakie dary od Boga otrzymali pierwsi rodzice, Adam i Ewa?
Pierwsi rodzice otrzymali od Boga łaskę uświęcającą, udział w życiu samego Boga i dary pozanaturalne: bystry rozum, wolę skłonną do dobrego, nieśmiertelność.
29. Jakimi byli pierwsi ludzie, gdy ich Pan Bóg stworzył?
Pierwsi ludzie byli dziećmi Bożymi, dobrymi i szczęśliwymi.
30. Przez co ludzie utracili dziecięctwo Boże i szczęście?
Dziecięctwo Boże i szczęście ludzie utracili przez nieposłuszeństwo względem Pana Boga, które nazywamy grzechem pierworodnym.
31. Jak nazywamy inaczej grzech pierworodny?
Nazywamy go także grzechem dziedzicznym, bo przechodzi z rodziców na dzieci.
32. Kto z ludzi jest wolny od grzechu pierworodnego?
Najświętsza Maryja Panna, dlatego nazywamy Ją Niepokalanie Poczętą.
33. Co Pan Bóg uczynił, aby ludzie po grzechu pierworodnym mogli otrzymać łaskę i wieczne szczęście?
Pan Bóg ulitował się nad ludźmi i już pierwszym rodzicom obiecał, że ześle im Zbawiciela.
34. W jaki sposób Pan Bóg przygotował ludzi na przyjście Zbawiciela?
Na przyjście Zbawiciela Pan Bóg przygotował ludzi:
- przez wybrany naród izraelski
- przez proroctwa mesjańskie
- przez figury mesjańskie.
35. Co to są proroctwa mesjańskie?
Proroctwa mesjańskie są to przepowiednie proroków Starego Testamentu o przyszłym Zbawicielu.
36. Co to są figury mesjańskie?
Figury mesjańskie są to osoby, rzeczy lub zdarzenia ze Starego Testamentu o przyszłym Zbawicielu.
37. Kto jest obiecanym Zbawicielem świata?
Obiecanym Zbawicielem świata jest Jezus Chrystus.
38. Kim jest Jezus Chrystus?
Jezus Chrystus jest Synem Bożym, który stał się człowiekiem dla naszego zbawienia.
39. Co znaczy imię Jezus Chrystus?
Jezus - Zbawiciel; Chrystus - Mesjasz; Pomazaniec Pański.
40. Kto jest Ojcem, Matką, Opiekunem Jezusa Chrystusa?
Ojcem Pana Jezusa jest Bóg Ojciec; Matką - Najświętsza Maryja Panna; Opiekunem - św. Józef.
41. Skąd wiemy, że Pan Jezus jest Bogiem?
O tym, że Pan Jezus jest Bogiem wiemy gdyż:
- powiedział o tym Bóg Ojciec,
- zaświadczyli to Apostołowie,
- wyznał to niejednokrotnie sam Pan Jezus,
- swoje wyznanie potwierdził Pan Jezus cudami, zwłaszcza zmartwychwstaniem.
42. Skąd wiemy, że Pan Jezus jest prawdziwym człowiekiem?
O tym, że Jezus jest prawdziwym człowiekiem mówią nam:
- Ewangelia św. (bo narodził się z Matki, odczuwał głód, pragnienie, zmęczenie, cierpiał i umarł),
- historycy rzymscy i żydowscy (Tacyt, Pliniusz).
43. Gdzie i Kiedy narodził się Jezus Chrystus?
Jezus narodził się w Palestynie, w miasteczku Betlejem, za panowania cesarza rzymskiego Heroda.
44. Wymień najważniejsze wydarzenia z życia Jezusa Chrystusa
Ofiarowanie Jezusa w świątyni 40-go dnia po narodzeniu. Pokłon Trzech Mędrców ze Wschodu, ucieczka do Egiptu przed gniewem Heroda. Pobyt w Nazarecie do 30-go roku życia. Chrzest w Jordanie z rąk Jana Chrzciciela, trzy lata publicznej działalności. Powołanie 12 Apostołów.
Ustanowienie Kościoła św. Wybór św. Piotra na swego następcę. Śmierć na krzyżu na Górze Kalwaryjskiej w Wielki Piątek o godz. 15-tej. Zmartwychwstanie trzeciego dnia po śmierci w Wielką Niedzielę, Wniebowstąpienie 40-go dnia po Zmartwychwstaniu z Góry Oliwnej.
45. Co to jest cud?
Cud jest to nadzwyczajne dzieło widzialne, którego nie może dokonać żadne stworzenie, lecz tylko sam Bóg.
46. Wymień kilka cudów Pana Jezusa.
- Przemienienie wody w wino w Kanie Galilejskiej,
- Rozmnożenie chleba,
- Uzdrowienie paralityka,
- Wskrzeszenie Łazarza,
- Zmartwychwstanie.
47. Wymień kilka przypowieści Pana Jezusa.
- o synu marnotrawnym,
- o miłosiernym samarytaninie,
- o Dobrym Pasterzu,
- o robotnikach w winnicy,
- o talentach,
- o pszenicy i kąkolu.
48. Jakie jest najważniejsze przykazanie Pana Jezusa?
Najważniejszym przykazaniem Pana Jezusa jest przykazanie miłości:
Będziesz miłował Pana Boga twego z całego serca twego, z całej duszy twojej, ze wszystkich sił twoich, ze wszystkiej myśli twojej, a bliźniego twego jak siebie samego. Przykazanie to objawił już Pan Bóg w Starym Testamencie.
O KOŚCIELE ŚWIĘTYM
49. Co to jest Kościół katolicki?
Kościół katolicki jest to:
- zjednoczenie chrześcijan, którzy pod przewodnictwem Papieża dążą do zbawienia przez wyznawanie tej samej wiary i przyjmowanie tych samych sakramentów św.
- lud Boży wybrany przez Boga, mający specjalne zadanie do spełnienia
- (uczyć o Bogu i być znakiem Boga),
- Ciało Mistyczne Jezusa Chrystusa, czyli żywy organizm, którego głową jest Chrystus, członkami ludzie ochrzczeni połączeni z Nim życiem Bożym (łaska uświęcająca) wzajemnie odpowiedzialni za siebie,
- owczarnia Pana Jezusa i Rodzina Boża.
50. Kto założył Kościół katolicki?
Kościół katolicki założył Pan Jezus - gromadząc wiernych (nowy lud Boży), wybierając z nich 12 apostołów i ustanawiając św. Piotra widzialną głową Kościoła.
51. Kto obecnie jest głową Kościoła?
Niewidzialną Głową Kościoła jest Jezus Chrystus. Widzialną Głową Kościoła jest Następca św. Piotra, czyli Papież w Rzymie, obecnie papież Franciszek.
52. Co jest celem i zadaniem Kościoła?
Zadaniem Kościoła jest kontynuowanie zbawczej misji Chrystusa (budowanie królestwa Bożego na ziemi i prowadzenie wszystkich ludzi do zjednoczenia z Bogiem w wieczności.
53. Jaką władzę dał Pan Jezus Kościołowi św.?
Jezus dał Kościołowi św. potrójną władzę: nauczycielską, kapłańską i pasterską.
54. Jakie cechy posiada Kościół katolicki?
Kościół katolicki posiada następujące cechy: jest jeden, święty, katolicki czyli powszechny i apostolski. Są to znaki prawdziwego Kościoła Chrystusowego.
55. Po czym poznajemy, że Kościół jest jeden?
Kościół jest jeden ponieważ:
- ma jednego najwyższego pasterza,
- głosi jedną i tę samą naukę,
- udziela wszędzie tych samych sakramentów św.
56. Po czym poznajemy, że Kościół jest święty?
Kościół jest święty ponieważ:
- głosi świętą naukę Jezusa Chrystusa,
- sprawuje Najświętszą Ofiarę Mszy św. i udziela sakramentów św.,
- wychował i wychowuje zastępy świętych.
57. Po czym poznajemy, że Kościół jest powszechny?
Kościół jest powszechny ponieważ:
- jest przeznaczony dla wszystkich ludzi,
- rozszerza się po całej ziemi,
- trwa nieprzerwanie od Pana Jezusa do końca świata.
58. Po czym poznajemy, że Kościół jest apostolski?
Kościół jest apostolski ponieważ:
- uczy tego samego co apostołowie,
- udziela tych samych sakramentów co oni,
- biskupi są prawowitymi następcami apostołów.
59. Przez kogo Pan Jezus ożywia i umacnia swój Kościół?
Pan Jezus ożywia swój Kościół św. przez Ducha św.
60. Kim jest Duch Święty?
Duch św. jest to trzecia Osoba Boska, która pochodzi od Ojca i Syna.
61. Kiedy Duch św. zstąpił na Apostołów?
Duch św. zstąpił na Apostołów w postaci ognistych języków w dzień Zielonych Świąt, 10-tego dnia po Wniebowstąpieniu Pana Jezusa.
62. Kiedy Duch św. zstępuje na nas?
Duch św. zstępuje na nas już przy chrzcie św., a w szczególny sposób napełnia nas sobą w sakramencie bierzmowania.
63. Jaką rolę w Kościele spełniają biskupi i kapłani?
Biskupi są następcami apostołów, a kapłani współpracownikami biskupów. Zjednoczeni z Ojcem świętym wypełniają urząd nauczycielski, kapłański i pasterski w Kościele.
64. Co to jest świętych obcowanie?
Świętych obcowanie Jest to duchowa łączność między wiernymi na ziemi, duszami w czyśćcu i świętymi w niebie (kościół pielgrzymujący, cierpiący i tryumfujący).
65. Dlaczego czcimy Matkę Najświętszą?
Matkę Najświętszą czcimy dlatego, bo jest:
- Matką Boga - Jezusa Chrystusa,
- Niepokalanie poczęta (wolna od grzechu pierworodnego od pierwszej chwili życia),
- Wniebowzięta- z duszą i całym ciałem,
- Królową Polski.
66. Jakie są rzeczy ostateczne człowieka?
Ostatecznymi rzeczami człowieka są:
śmieć, sąd, piekło, czyściec, niebo.
67. Co to jest śmierć?
Śmierć jest to odłączenie się duszy od ciała człowieka. Patronem dobrej śmierci jest św. Józef.
Dobra śmierć - to śmierć w łasce uświęcającej.
68. Jaki sąd czeka człowieka po śmierci?
Zaraz po śmierci sąd szczegółowy, a po zmartwychwstaniu ciał - sąd ostateczny nad całą ludzkością.
69. Co to jest czyściec?
Czyściec jest to stan kary doczesnej po śmierci.
70. Co to jest niebo?
Niebo jest to miejsce, gdzie aniołowie i święci cieszą się wiecznym szczęściem.
71. Co to jest piekło?
Piekło jest to stan wiecznej kary.
O MORALNOŚCI CHRZEŚCIJAŃSKIEJ
72. Wymień dziesięć przykazań Bożych:
Jam jest Pan Bóg twój, który cię wywiódł z ziemi Egipskiej, z domu niewoli:
- Nie będziesz miał bogów cudzych przede Mną.
- Nie będziesz brał imienia Pana Boga twego nadaremnie.
- Pamiętaj, abyś dzień święty święcił.
- Czcij ojca twego i matkę twoją.
- Nie zabijaj.
- Nie cudzołóż.
- Nie kradnij.
- Nie mów fałszywego świadectwa przeciw bliźniemu twemu.
- Nie pożądaj żony bliźniego twego.
- Ani żadnej rzecz która jego jest.
73. Kto nadał ludziom 10 przykazań Bożych?
10 przykazań Bożych nadał ludziom Pan Bóg przez Mojżesza, a Pan Jezus w Nowym Testamencie te przykazania potwierdził. Mojżesz był to wódz narodu żydowskiego i pośrednik między Bogiem a ludźmi swego narodu.
74. Co to jest sumienie?
Sumienie jest to głos duszy, który mówi: ?to czyń, bo dobre; tamtego nie czyń, bo złe?.
75. Kiedy człowiek popełnia grzech?
Człowiek popełnia grzech, gdy świadomie i dobrowolnie przekracza przykazania Boże lub kościelne.
76. Czym jest grzech?
Grzech jest obrazą Boga, niewdzięcznością wobec dobrego Stwórcy, raną zadaną Kościołowi i krzywdą, którą człowiek sam sobie wyrządza. Grzech może być ciężki (śmiertelny) i lekki.
77. Na czym polega grzech ciężki?
Grzech ciężki polega na tym, że człowiek przekracza przykazanie Boże lub kościelne w rzeczy ważnej. Świadomie czyli z poznaniem złego i całkiem dobrowolnie (z własnej woli).
78. Na czym polega grzech lekki?
Grzech lekki polega na tym, że człowiek przekracza przykazanie Boże lub kościelne w rzeczy mniej ważnej lecz niezupełnie świadomie lub niezupełnie dobrowolnie.
79. Jakie nieszczęścia sprowadza na człowieka grzech?
Grzech ciężki powoduje utratę łaski uświęcającej, sprowadza kary doczesne za życia, a po śmierci karę wieczną (piekło), grzech lekki nie powoduje utraty łaski uświęcającej lecz pozbawia człowieka wielu łask uczynkowych, sprowadza kary na ziemi lub w czyśćcu, przygłusza głos sumienia.
80. Jakie są źródła grzechu?
Źródłami grzechu są: szatan, nasze złe skłonności po grzechu pierworodnym i złe otoczenie czyli to, co się sprzeciwia Panu Bogu.
81. Wymień siedem grzechów głównych?
- pycha,
- chciwość,
- nieczystość,
- zazdrość,
- nieumiarkowanie w jedzeniu i piciu,
- gniew,
- lenistwo.
82. Co to są grzechy cudze?
Grzechy cudze popełniamy, wtedy gdy pomagamy bliźniemu do grzechu.
83. Co to jest nałóg?
Nałóg jest to stała skłonność do popełniania tych samych grzechów.
84. Co to jest cnota?
Cnota jest to stała skłonność do spełniania dobrych uczynków.
85. Co to są cnoty Boskie?
Cnoty Boskie są to te cnoty, które odnoszą się do Boga (udoskonalają naszą więź z Bogiem).
Są to: wiara, nadzieja i miłość.
86. Co to są cnoty obyczajowe?
Cnoty obyczajowe są to te cnoty, które odnoszą się do nas samych i do naszego współżycia z ludźmi (udoskonalają nasze obyczaje)
87. Wymień cztery cnoty kardynalne (główne):
- roztropność,
- sprawiedliwość,
- wstrzemięźliwość,
- męstwo,
88. Wymień uczynki miłosierdzia co do duszy:
- grzeszących upominać,
- nieumiejętnych pouczać,
- wątpiącym dobrze radzić,
- strapionych pocieszać,
- krzywdy cierpliwie znosić,
- urazy chętnie darować,
- modlić się za żywych i umarłych.
89. Wymień uczynki miłosierdzia co do ciała:
- łaknących nakarmić,
- pragnących napoić,
- nagich przyodziać,
- podróżnych w dom przyjąć,
- więźniów pocieszać,
- chorych nawiedzać,
- umarłych grzebać.
90. Co Bóg nakazuje w I przykazaniu?
- wierzyć Panu Bogu,
- zaufać Panu Bogu,
- miłować Pana Boga,
- czcić Pana Boga.
91. Co to znaczy wierzyć Panu Bogu?
Wierzyć Panu Bogu to znaczy: uznawać za prawdę to, co Bóg objawił i czego naucza nas przez Kościół święty.
92. Jaka powinna być nasza wiara?
Nasza wiara powinna być: powszechna, mocna, stała, żywa.
93. Co to znaczy ufać Panu Bogu?
Ufać Panu Bogu to znaczy spodziewać się z całą pewnością, że Pan Bóg odpuści nam grzechy i da łaski potrzebne do zbawienia
94. Co znaczy miłować Pana Boga?
Miłować Pana Boga to znaczy cenić Pana Boga ponad wszystko na świecie i chętnie spełniać Jego wolę. Najpewniejszą oznaką miłości Boga jest miłość bliźnich.
95. Co znaczy czcić Pana Boga?
Czcić Pana Boga to znaczy całym swoim postępowaniem, a szczególnie modlitwą okazywać, że Pan Bóg jest moim najwyższym Panem.
96. Co to jest modlitwa?
Modlitwa jest to rozmowa człowieka z Bogiem. Może ona być ustna, myślna, indywidualna lub liturgiczna.
97. W jakim celu winniśmy się modlić?
W tym celu winniśmy się modlić, aby Pana Boga uwielbiać, aby Mu dziękować, aby Go przepraszać, aby Go prosić.
98. Jak trzeba się modlić?
Modlić należy się pobożnie, pokornie, wytrwale, z ufnością i poddaniem się woli Bożej.
99. Co to jest modlitwa pańska i jak się dzieli?
Modlitwa Pańska - to modlitwa "Ojcze nasz", której nauczył nas Pan Jezus.
Dzieli się na: wstęp i 7 próśb. Trzy pierwsze odnoszą się do chwały Boga, a cztery dalsze do naszych potrzeb.
100. Co Pan Bóg nakazuje w II Przykazaniu?
W II przykazaniu Pan Bóg nakazuje: czcić i z szacunkiem wymawiać Imię Boże.
101. Co Pan Bóg nakazuje w III Przykazaniu?
W III przykazaniu Pan Bóg Nakazuje: święcić dzień święty przez udział we Mszy św. i spoczynek świąteczny.
102. Co Pan Bóg nakazuje w IV Przykazaniu?
W IV przykazaniu Pan Bóg nakazuje: szanować, Miłować i słuchać rodziców, przełożonych i starszych.
103. Co Pan Bóg nakazuje w V Przykazaniu?
W V przykazaniu Pan Bóg nakazuje: dbać o życie zdrowie duszy u siebie i u bliźnich.
104. Co Pan Bóg nakazuje w VI i IX Przykazaniu?
W VI i IX przykazaniu Pan Bóg nakazuje: być czystym i wstydliwym w myślach, słowach i uczynkach.
105. Co Pan Bóg nakazuje w VII i X Przykazaniu?
W VII i X przykazaniu Pan Bóg nakazuje: dobrze używać swojej własności, a cudzej nie ruszać.
106. Co Pan Bóg nakazuje w VIII Przykazaniu?
W VIII przykazaniu Pan Bóg nakazuje: miłować prawdę i szanować dobre imię bliźniego.
107. Powiedz pięć przykazań Kościelnych
- W niedziele i święta nakazane uczestniczyć we Mszy świętej i powstrzymać się od prac niekoniecznych.
- Przynajmniej raz w roku przystąpić do Sakramentu Pokuty.
- Przynajmniej raz w roku, w okresie wielkanocnym, przyjąć Komunię świętą.
- Zachowywać nakazane posty i wstrzemięźliwość od pokarmów mięsnych, a w czasie Wielkiego Postu powstrzymywać się od udziału w zabawach.
- Troszczyć się o potrzeby wspólnoty Kościoła.
108. Wymień obowiązujące święta kościelne:
Boże Narodzenie, Nowy Rok, Trzech Króli, Wniebowstąpienie Pańskie, Boże Ciało, Niepokalane Poczęcie NMP, Wniebowzięcie NMP., ŚŚ. Piotra i Pawła, Wszystkich Świętych.
109. W jakim celu Kościół nakazuje post?
Abyśmy pokutowali za grzechy, abyśmy wyrabiali w sobie silną wolę.
O ŁASCE I SAKRAMENTACH ŚWIĘTYCH
110. Co to jest łaska Boża?
Łaska Boża jest to dar nadprzyrodzony, którego Pan Bóg udziela nam do zbawienia.
111. Kto nam wysłużył łaskę Bożą?
Wszystkie łaski wysłużył nam Pan Jezus swoją męką, śmiercią i zmartwychwstaniem. Otrzymujemy ją tylko przez Niego.
112. Jakie są rodzaje łaski?
Rozróżniamy: łaskę uświęcającą i łaskę uczynkową.
113. Co to jest łaska uświęcająca?
Łaska uświęcająca jest to dar Boży, który daje nam życie nadprzyrodzone i czyni nas dziećmi Bożymi (jest to życie Boże w nas).
114. Kiedy po raz pierwszy otrzymaliśmy łaskę uświęcającą i przez co możemy ją utracić?
Łaskę uświęcającą otrzymaliśmy na chrzcie św., a możemy ją utracić przez grzech ciężki?
115. Przez co możemy odzyskać łaskę uświęcającą?
Utraconą łaskę uświęcającą możemy odzyskać przez spowiedź św. i żal doskonały.
116. Przez co pomnażamy w sobie łaskę uświęcającą?
Łaskę uświęcającą pomnażamy w sobie przez przyjmowanie sakramentów św. i spełnianie dobrych uczynków.
117. Co to jest łaska uczynkowa?
Łaska uczynkowa jest to pomoc Boża do spełniania dobrych uczynków, potrzebnych do zbawienia.
118. Jak działa łaska uczynkowa?
Łaska uczynkowa oświeca nasz rozum, umacnia naszą wolę w dobrym.
119. Co to jest sakrament?
Sakrament jest to znak widzialny, który z ustanowienia Pana Jezusa daje nam łaskę Bożą (jest to nasze spotkanie z Chrystusem).
120. Wymień 7 sakramentów świętych.
- Chrzest
- Bierzmowanie
- Najświętszy Sakrament
- Pokuta
- Namaszczenie Chorych
- Kapłaństwo
- Małżeństwo
121. Jak dzielimy sakramenty święte?
Sakramenty święte dzielmy na:
- na Sakramenty dla żywych na duszy i dla umarłych na duszy
- na Sakramenty powtarzalne i niepowtarzalne.
122. Które Sakramenty są dla żywych, a które dla umarłych na duszy?
Dla żywych na duszy są te sakramenty, które możemy przyjmować tylko wtedy, gdy mamy łaskę uświęcającą. Są to: Bierzmowanie, Najświętszy Sakrament, Namaszczenie Chorych, Kapłaństwo, Małżeństwo.
Sakramenty dla umarłych na duszy to te, które dają lub przywracają łaskę uświęcającą.
Są to: Chrzest i Pokuta.
123. Które sakramenty przyjmujemy raz w życiu?
Raz w życiu można przyjąć chrzest, bierzmowanie i kapłaństwo, bo wyciskają na duszy niezatarty znak szczególnej przynależności do Chrystusa.
124. Co to jest chrzest?
Chrzest jest to pierwszy i najpotrzebniejszy sakrament, który gładzi grzech pierworodny, daje nam życie Boże, czyni członkami Kościoła Katolickiego - (pierwszy - bo bez niego nie można przyjąć ważnie innych sakramentów, najpotrzebniejszy, bo bez niego nie można się zbawić. Zobowiązuje on nas do stałego nawracania się, do walki z grzechem i pogłębiania wiary).
125. Jakie znasz rodzaje chrztu?
Chrzest może być:
- uroczysty lub z wody
- chrzest krwi i
- chrzest pragnienia
126. Kto może udzielić chrztu św.?
Chrztu świętego uroczystego może udzielić kapłan lub diakon, zaś chrztu z wody w nagłym wypadku może udzielić każdy człowiek.
127. W jaki sposób należy ochrzcić w nagłym wypadku?
- obudzić intencję, że chcę ochrzcić
- polać czoło dziecka wodą święconą lub zwyczajną
- wypowiedzieć równocześnie słowa: ?NN? - ja ciebie chrzczę w imię Ojca i Syna i Ducha Świętego.
128. Co to jest Bierzmowanie?
Bierzmowanie jest to Sakrament, w którym Duch Święty umacnia chrześcijanina, aby wiarę swoją mężnie wyznawał, bronił jej i według niej żył.
129. Jakie znasz inne nazwy Bierzmowania?
Innymi nazwami są:
- sakrament dojrzałości chrześcijańskiej, bo udzielany jest temu kto powinien sobie zdawać sprawę, co to znaczy być świadomym i wzorowym katolikiem,
- sakrament Ducha Świętego, bo On w tym sakramencie zstępuje na nas i ubogaca nas swymi darami.
130. Co oznacza słowo „bierzmowanie”?
Słowo „bierzmowanie” pochodzi od staropolskiego słowa „bierzmo”. Była to belka umacniająca strop. Celem bierzmowania jest bowiem umocnienie nas w wierze.
131. Ile razy można przyjąć sakrament bierzmowania?
Przyjmujemy go jeden raz w życiu, ponieważ raz na zawsze ?wyciska? na duszy znamię świadka Chrystusowego.
132. Jaki jest związek między chrztem a bierzmowaniem?
Przez chrzest otrzymujemy prawo udziału w posłannictwie Jezusa Chrystusa (głoszenie Słowa Bożego, oddawanie czci Bogu, przetwarzanie świata) przez sakrament bierzmowania przyjmujemy na siebie obowiązek, aby świadomie włączyć się w to posłannictwo (praca dla Kościoła) i otrzymujemy w tym celu pomoc łaski Bożej.
133. Jakich łask udziela bierzmowanie?
- pomnaża łaskę uświęcającą
- wyciska na duszy niezatarty znak wyznawcy Chrystusowego
- daje 7 darów Ducha Świętego
- daje łaskę uczynkową, abyśmy wiarę mężnie wyznawali, bronili jej i według niej żyli.
134. Wymień 7 darów Ducha Świętego:
- Dar mądrości
- Dar rozumu
- Dar rady
- Dar męstwa
- Dar umiejętności
- Dar pobożności
- Dar bojaźni Bożej
135. Co to znaczy bronić swojej wiary?
Bronić swojej wiary tzn.:
- umieć odpowiedzieć na stawiane zarzuty
- być krytycznym wobec tych, którzy chcą wiarę ośmieszyć
- nie dawać złym życiem powodu do ataków na wiarę.
136. Co to znaczy żyć według wiary?
Żyć według wiary tzn.:
- zachować na co dzień wszystkie przykazania
- spełniać solidnie swoje obowiązki
- żyć w zjednoczeniu z Bogiem przez codzienną modlitwę, niedzielną Mszę św., pilną naukę religii, częstą spowiedź i Komunię św.
- wprowadzać w życie przykazanie miłości Boga i bliźniego.
137. Przez co mamy pogłębiać wiarę?
- przez modlitwę i czynny udział we Mszy św.
- częstą spowiedź i Komunię św.
- systematyczną katechizację, nawet aż do końca życia
- przez czytanie Pisma św. i książek katolickich
- przez życie na co dzień wiarą.
138. Przez co człowiek może utracić wiarę?
Człowiek może utracić wiarę przez:
- zaniedbywanie pogłębiania wiedzy religijnej (np. katechizacji)
- opuszczanie modlitwy, Mszy św.
- lekceważenie przykazań Bożych.
139. Jak należy się przygotować do Sakramentu bierzmowania?
- modlić się o dary Ducha Świętego
- poznać najważniejsze prawdy wiary
- wyrabiać w sobie pobożność, sumienność, pracowitość, silną wolę, życzliwość
- wybrać sobie patrona
- poprosić świadka do bierzmowania
- oczyścić duszę z grzechów.
140. Kto udziela Sakramentu bierzmowania?
Sakramentu bierzmowania udziela Ks. Biskup, a w nagłych nadzwyczajnych okolicznościach każdy upoważniony kapłan.
141. Jakie są najważniejsze ceremonie Sakramentu bierzmowania?
- włożenie rąk przez Ks. Biskupa, co oznacza zstąpienie Ducha Świętego
- namaszczenie na czole Krzyżmem św. i słowa:
- przyjmij znamię Ducha Świętego.
142. Co to jest Krzyżmo św.?
Krzyżmo św. jest to mieszanina oliwy i balsamu, poświęcona w Wielki Czwartek przez Ks. Biskupa w Katedrze (oliwa daje sprężystość, balsam goi i konserwuje).
143. Obrzędy Sakramentu bierzmowania:
I.
- Biskup odmawia krótką modlitwę
- Liturgia słowa - homilia, czyli przemówienie Biskupa do bierzmowanych.
- Odnowienie przyrzeczeń chrzcielnych
- Włożenie rąk: Biskup odmawia nad bierzmowanymi modlitwy.
II.
- Namaszczenie Krzyżmem św.
- Biskup Krzyżmem św. kreśli znak krzyża św. na czole bierzmowanego i mówi:
- N... przyjmij znamię daru Ducha Świętego.
- Bierzmowany odpowiada: Amen.
- Biskup dodaje: Pokój z tobą.
- Bierzmowany odpowiada: I z duchem twoim.
III.
- Po namaszczeniu wszystkich bierzmowanych Krzyżmem św.
- Modlitwa Powszechna
- Ojcze nasz ...
- Błogosławieństwo Arcypasterskie.
144. Jak należy zachować się w czasie udzielania Sakramentu bierzmowania?
- gdy Ks. Biskup się zbliża, uklęknąć, odsłonić czoło - w ręce trzymać kartkę do bierzmowania
- świadek bierzmowania - ma przez chwilę bierzmowania trzymać prawą rękę na prawym ramieniu bierzmowanego
- po namaszczeniu odpowiedzieć: Amen oraz I z duchem twoim (zob. 155, II)
- pozostać w kościele i modlić się do momentu, gdy Biskup udzieli końcowego błogosławieństwa.
145. Co to jest Najświętszy Sakrament?
Najświętszy Sakrament jest to prawdziwe Ciało i prawdziwa Krew Pana Jezusa pod postaciami chleba i wina.
146. Kiedy i jakimi słowami ustanowił Pan Jezus Najświętszy Sakrament?
Najświętszy Sakrament ustanowił Pan Jezus w czasie Ostatniej Wieczerzy w Wielki Czwartek słowami: ?Bierzcie i jedzcie, to jest bowiem Ciało moje - to jest bowiem kielich Krwi mojej?.
147. W jakim celu ustanowił Pan Jezus Najświętszy Sakrament?
Pan Jezus ustanowił Najświętszy Sakrament, aby:
- za nas się ofiarować we Mszy św.
- w Komunii św. być naszym pokarmem
- aby stale przebywać wśród nas.
148. Komu Pan Jezus dał władzę przeistaczania chleba i wina w Ciało i Krew swoją?
Słowami "To czyńcie na moją pamiątkę" - dał Pan Jezus władzę przeistaczania chleba i wina w Ciało i Krew swoją Apostołom, a przez nich biskupom i kapłanom.
149. Co to jest Msza św.?
Msza św. jest ofiarą Nowego Testamentu, w której Pan Jezus ofiaruje się za nas swemu Ojcu niebieskiemu pod postaciami chleba i wina (jest to uobecnienie Ofiary krzyżowej Pana Jezusa).
150. Z jakich części składa się Msza święta?
Msza święta składa się z liturgii Słowa i liturgii Ofiary. Liturgia Ofiary obejmuje:
- przygotowanie darów ofiarnych
- dokonanie ofiary (przeistoczenie)
- ucztę ofiarną (Komunia św.)
- dziękczynienie
151. Kiedy dobrze uczestniczymy we Mszy św.?
Wtedy, kiedy jesteśmy obecni w kościele na całej Mszy św., modlimy się wspólnie z kapłanem i ofiarujemy się wraz z Panem Jezusem Bogu Ojcu. W pełni uczestniczymy wówczas, gdy w czasie
Mszy św. przyjmujemy Komunię św.
152. Co to jest Komunia święta?
Komunia święta jest to spożywanie Ciała i Krwi Pana Jezusa pod postaciami chleba i wina.
153. Pod jakimi warunkami możemy często przyjmować Komunię św.?
Komunię św. możemy często przyjmować, gdy:
- mamy łaskę uświęcającą
- czystą intencję (chcę zjednoczenia z Panem Jezusem)
- zachowany jest post eucharystyczny - 1 godzinę.
154. Jakie są skutki dobrze przyjętej Komunii św.?
- pomnaża łaskę uświęcającą
- gładzi grzechy lekkie
- pomaga walczyć z grzechem i jest zadatkiem zmartwychwstania.
155. Co należy uczynić po Komunii św.?
Należy powitać Pana Jezusa, podziękować mu za przybycie, oddać Mu serce i przedstawić swoje prośby.
156. Co to jest sakrament pokuty?
Sakrament pokuty czyli pojednania jest to sakrament w którym kapłan w zastępstwie Chrystusa odpuszcza nam grzechy po chrzcie popełnione i daje pomoc, aby stawać się lepszym człowiekiem.
157. Kiedy i jakimi słowami ustanowił Pan Jezus sakrament pokuty?
Pan Jezus ustanowił sakrament pokuty w dniu swego zmartwychwstania mówiąc do Apostołów: „Weźmijcie Ducha Świętego, którym grzechy odpuścicie, będą odpuszczone, a którym zatrzymacie będą zatrzymane”.
158. Komu przekazał Pan Jezus władzę odpuszczania grzechów?
Władzę odpuszczania grzechów Pan Jezus przekazał Apostołom, biskupom i kapłanom.
159. Wymień 5 warunków Sakramentu Pokuty:
- rachunek sumienia
- żal za grzechy
- mocne postanowienie poprawy
- spowiedź
- zadośćuczynienie
160. Co to jest rachunek sumienia?
Rachunek sumienia jest to przypomnienie sobie grzechów od ostatniej dobrej spowiedzi.
161. Co to jest żal za grzechy?
Żal za grzechy jest to boleść duszy z powodu, że obraziliśmy dobrego Boga, przepraszanie
Go i wewnętrzne nawrócenie.
162. Co to jest mocne postanowienie poprawy?
Mocne postanowienie poprawy jest to szczera wola unikania grzechów.
163. Co to jest spowiedź?
Spowiedź jest to wyznanie grzechów przed kapłanem, aby otrzymać rozgrzeszenie.
164. Co to jest zadośćuczynienie?
Zadośćuczynienie jest to odprawienie pokuty zadanej przez kapłana.
165. Kiedy żal za grzechy jest doskonały?
Doskonały żal za grzechy jest wtedy, gdy żałujemy z miłości do Boga. On Gładzi grzechy, gdy człowiek pragnie spowiedzi, a nie ma do niej okazji. Żal mniej doskonały płynie z obawy przed karą Bożą.
166. Co to jest odpust?
Odpust jest to częściowe lub zupełne darowanie kary doczesnej za grzechy już odpuszczone.
167. Co to jest Namaszczenie Chorych?
Namaszczenie Chorych jest to sakrament, w którym ciężko chory otrzymuje szczególne łaski dla duszy, ulgę w cierpieniu, a niekiedy przywrócenie zdrowia.
168. Kiedy należy przyjmować sakrament Namaszczenia Chorych?
Namaszczenie chorych należy przyjmować w każdej poważnej chorobie (nie można przyjęcia tego sakramentu odkładać do ostatniej chwili swego życia).
169. Co to jest Kapłaństwo?
Kapłaństwo jest to sakrament, który daje władzę głoszenia Słowa Bożego, składania ofiary Mszy św. i udzielania sakramentów świętych oraz łaskę do godnego ich wykonywania.
170. Co rozumiemy przez powszechne kapłaństwo wiernych?
Powszechne kapłaństwo wiernych polega na tym, że każdy wierny na mocy sakramentu chrztu uczestniczy w pewnym stopniu w mesjańskim posłannictwie Jezusa Chrystusa (funkcja: prorocza, kapłańska i królewska).
171. Co to jest sakrament małżeństwa?
Sakrament Małżeństwa jest to nierozerwalny związek ochrzczonych: mężczyzny i kobiety, których Chrystus uświęca i uzdalnia do spełniania obowiązków małżeńskich i rodzinnych.
172. Jakie są najważniejsze cechy małżeństwa chrześcijańskiego?
Jest ono jedno, to znaczy jeden mężczyzna z jedną niewiastą, i nierozerwalne - to znaczy: aż do śmierci.
173. Co to są sakramentalia?
Sakramentalia są to rzeczy poświęcone oraz poświęcenia i błogosławieństwa, które ustanowił Kościół św. dla dobra duszy i ciała.
GŁÓWNE WIADOMOŚCI Z ŻYCIA KOŚCIOŁA ŚWIĘTEGO
174. Co to jest Sobór Powszechny?
Sobór Powszechny jest to zebranie biskupów z całego świata pod przewodnictwem papieża w celu omówienia najważniejszych spraw całego Kościoła.
175. Kiedy był ostatni Sobór Powszechny i jaki był jego cel?
Ostatni Sobór Powszechny odbył się w latach 1962 - 1965, był to II Sobór Watykański, a 21-szy Sobór w historii Kościoła. Uczestniczyło w nim ok. 2500 biskupów, zaczął go Papież Jan XXII, a zakończył - Paweł VI. Celem jego była odnowa KościołaC
Przygotowanie w piątek o godz. 19.00 - Nowy rok szkolny 2016/17
KWARTALNE BIERZMOWANIE DLA OSÓB DOROSŁYCH
W KATEDRZE ŚWIDNICKIEJ
Informacje dla duszpasterzy i kandydatów
1) Należy sprawdzić faktu chrztu kandydata oraz wyjaśnić powody, dla których kandydat zrezygnował z przystąpienia do sakramentu bierzmowania w okresie katechizacji.
2) Trzeba dokonać oceny sytuacji religijnej kandydata w zakresie wiedzy i praktyk religijnych oraz dotychczasowej edukacji religijnej.
3) Jeżeli kandydat do bierzmowania żyje w związku niesakramentalnym, powinien najpierw przyjąć sakrament małżeństwa, a dopiero po nim – w możliwie najbliższym terminie – sakrament bierzmowania. W takiej sytuacji przygotowanie do małżeństwa powinno być połączone z przygotowaniem do bierzmowania.
4) Przygotowanie do bierzmowania osób dorosłych powinno odbywać się w rodzinnej parafii kandydata.
5) Odpowiedzialnym za przygotowanie do bierzmowania jest proboszcz parafii lub delegowany przez niego prezbiter.
6) Za podstawę programową przygotowania do sakramentu bierzmowania należy przyjąć treści zawarte w Kompendium Katechizmu Kościoła Katolickiego.
7) Kandydat powinien uczestniczyć w spotkaniach przygotowawczych grupowych lub indywidualnych w zależności od warunków miejscowych.
8) Ostatnie ze spotkanie powinno być zarazem bezpośrednim przygotowaniem do uczestnictwa w liturgii sakramentu bierzmowania.
9) Spowiedź kandydata i świadka do bierzmowania winna odbyć się wcześniej - przed przybyciem do katedry w dniu bierzmowania. Są bowiem sytuacje, kiedy penitentowi należy poświęcić więcej czasu. To zaś jest niemożliwe tuż przed bierzmowaniem. Spowiedź św. w katedrze jest przewidziana tylko dla sytuacji nadzwyczajnych i ewentualnie pozostałych gości.
10) Wybrany świadek bierzmowania powinien gwarantować gotowość wsparcia kandydata
w jego dalszym życiu wiary. Musi on otrzymać pisemne zaświadczenie od swojego proboszcza potwierdzające możliwość podjęcia tej funkcji, wydane zgodnie z przepisami prawa kanonicznego.
11) Bierzmowanie jest udzielane podczas Mszy św. o godz. 18.00 w pierwszy poniedziałek marca, czerwca, września i grudnia.
12) Kandydat do bierzmowania i świadek winni przybyć do zakrystii katedry o godz. 17.00 w uroczystym stroju, z dokumentem kierującym do bierzmowania, wypisanym na załączonym druku, z dokładnie wypełnionymi rubrykami, szczególnie tymi, które dotyczą miejsca chrztu (część I i III), oraz poświadczeniem odbytej spowiedzi (część II). Dokument winien być sygnowany pieczęcią i podpisem proboszcza, który kieruje kandydata do bierzmowania. Kandydat przedstawia ponadto świadectwo odbytej spowiedzi świadka, a także zaświadczenie wystawione przez proboszcza świadka, potwierdzające możliwość podjęcia tej funkcji. Brak tych dokumentów skutkuje niedopuszczeniem do bierzmowania.
13) Kandydat składa ofiarę 20 zł na cele kultu Bożego oraz funkcjonowania kancelarii katedralnej.
14) Kandydaci są proszeni o przyniesienie ze sobą krzyża, który zostanie pobłogosławiony na zakończenie Mszy św. i będzie służył jako pamiątka bierzmowania.
15) Po weryfikacji dokumentów odbywa się próba liturgiczna. Miejsca dla bierzmowanych i świadków są zarezerwowane w pierwszych ławkach nawy głównej katedry.
16) Po zakończonej Mszy św. bierzmowani otrzymują w zakrystii katedralnej świadectwo potwierdzające przyjęcie sakramentu.
17) Parafia katedralna dokonuje zapisu w księdze bierzmowanych i przesyła świadectwo bierzmowania do parafii chrztu osoby bierzmowanej.
W dniu 16 października 2021
.Ważnym elementem Liturgii Słowa jest także milczenie. Sprzyja ono medytacji i konfrontacji własnego życia z Ewangelią. W adhortacji apostolskiej Verbum Domini Benedykt XVI zamieścił następujące zdanie: „Słowo Boże może być bowiem wypowiedziane i usłyszane jedynie w ciszy zewnętrznej i wewnętrznej”, i dalej: „Milczenie, kiedy jest przewidziane, należy traktować «jako część celebracji»” (nr 66). Skoro tak, to nie można sobie wyobrazić Liturgii Słowa bez, chociażby krótkich, chwil milczenia.
